Dyskusja online w formacie „Weimar Plus”, zorganizowana wspólnie przez Austriacko-Francuskie Centrum Zbliżenia w Europie, Euro Créative i Fundację Genshagen, umożliwiła przedstawienie perspektywy austriackiej, francuskiej, niemieckiej i polskiej. Hugues Moret, wysłannik specjalny
Wreszcie razem dla Europy? Francja i Niemcy po wyborach nr 5
Od wyborów w 2021 r. i 2022 r. współpraca francusko-niemiecka wielokrotnie wystawiana była na próbę. Jednakże nawet teraz, w czasie wielkich przemian, można wskazać trzy obszary polityki jako potencjalne części składowe francusko-niemieckiej koncepcji, dotyczącej przyszłości Europy: kwestia rozszerzenia UE, reforma i pogłębienie integracji europejskiej, jak też wzmocnienie roli UE jako podmiotu geopolitycznego. Aby osiągnąć postępy w tych obszarach, Berlin i Paryż muszą dążyć do odzyskania utraconego zaufania europejskich partnerów.
Od początku wojny w Ukrainie stosunki francusko-niemieckie wystawiane są na próbę. Już przed wojną Berlin i Paryż miały problemy z podejmowaniem wspólnych działań, a „punkt zwrotny” w niemieckiej polityce jeszcze bardziej to utrudnia. Podczas gdy Francja stosunkowo dobrze przygotowana jest na nowe wyzwania geopolityczne, Niemcy całkowicie muszą zmienić swoje priorytety. Prowadzi to do tarć we współpracy dwustronnej, ale także w obrębie UE. Nie ma widoków na poprawę; w Brukseli „francusko-niemiecki silnik” postrzegany jest jako model przestarzały.
After the Covid crisis, the war in Ukraine and the unfolding energy crisis are putting the economy of the European Union (EU) in serious difficulty once again. With high inflation rates, gas supply disruptions and the expectation that the European Central Bank (ECB) is set to further increase interest rates, the risk of Europe falling into recession is real. Against this backdrop, the most immediate challenge is to tackle the energy crisis. There will, however, be other important items on the EU’s winter economic agenda. All of these issues will put the EU’s unity to the test. They will require Member States – and, above all, France and Germany – to overcome their divisions and work together to build political compromises.
Europe is experiencing its third geopolitical caesura in less than ten years: in 2014, Russia violated international law and shook the very foundations of the Charter of Paris when it annexed Crimea. Two years later, in 2016, Donald Trump moved into the White House. At the end of June 2016, a majority of UK citizens voted to take Europe’s largest military power out of the European Union (EU). Since 24 February 2022, a war has been raging in Europe – one that Russia is waging against Ukraine. It quickly became clear to the EU Member States that they would have to change their view of their own defence policy. But how can the EU27 manage to improve their military capabilities in a coordinated manner? And what other foreign and security policy instruments must the EU now strengthen in order to restore and guarantee security in Europe on a permanent basis?
W końcu razem dla Europy? Francja i Niemcy po wyborach nr 3
W Trójkącie Weimarskim poglądy na temat przyszłego kształtu UE są bardzo rozbieżne. Polski rząd odrzuca dalszy rozwój w kierunku ponadnarodowo-federalistycznej Europy – do czego dążą Francja i Niemcy – oraz konwencję konstytucyjną, która mogłaby utorować drogę do tego celu. Jedynie w zakresie polityki rozszerzenia UE można dostrzec zbliżenie. Partie opozycyjne nie podzielają jednak linii rządu. Przyszły kurs Polski w polityce europejskiej będzie więc w dużej mierze zależał od wyniku wyborów jesienią 2023 roku.
W końcu razem dla Europy? Francja i Niemcy po wyborach nr 2
Emmanuel Macron ze swoim proeuropejskim programem został ponownie wybrany na prezydenta. Jednak z powodu braku bezwzględnej większości we francuskim Zgromadzeniu Narodowym i w obliczu silnej eurosceptycznej opozycji prezydentowi będzie teraz trudniej uprawiać politykę europejską niż podczas pierwszej kadencji. Pod rządami Macrona Francja będzie kontynuować swoje zaangażowanie na tym obszarze, czy to w zakresie ożywienia gospodarczego, obrony czy wsparcia dla Ukrainy. Niekoniecznie jednak towarzyszyć temu będzie wezwanie do reformy traktatów UE. Niemiecki rząd musi mieć świadomość, że podczas drugiej kadencji Macron będzie miał mocniej związane ręce w sprawach polityki unijnej, nawet jeśli w wyniku wojny w Ukrainie Europa zyskała jeszcze bardziej na znaczeniu.
W końcu razem dla Europy? Francja i Niemcy po wyborach nr 1
Przejmując władzę w grudniu 2021 r., koalicja „sygnalizacji świetlnej” wyznaczyła nowe akcenty w polityce europejskiej. Rząd federalny zdecydowanie opowiada się za ponadnarodowym rozwojem UE, dystansując się od tendencji z czasów Merkel, kiedy preferowano rozwiązania międzyrządowe. Ponadto ma ambicję aktywniej włączyć się w debaty na temat przyszłego rozwoju UE – zarówno w zakresie pogłębiania instytucji i obszarów polityki, jak i rozszerzenia geograficznego.